Malatya: Küllerinden Doğan Umudun Şehri

Malatya: Küllerinden Doğan Umudun Şehri

Bizim de umutlarımız vardı. Gözlerimizi kırpmadan baktığımız yarınlar, gülüşlerle süslediğimiz hayallerimiz vardı. Evlerimizde pişen yemeklerin sıcaklığı, sokaklarımızda yankılanan çocuk cıvıltıları, her taşında emeğimizin teri olan bu kadim şehirde, kendi küçük cennetimizi kurmuştuk. Her sabah, Malatya ovasına vuran güneşle birlikte uyanan bir geleceğimiz vardı... Ta ki o kara sabaha kadar.

6 Şubat... Bir gece yarısı, sinsi bir hırsız gibi sızdı hayatımıza. Saniyeler içinde, binlerce yıldır ayakta duran dağlar gibi sağlam sandığımız temellerimizi yerle bir etti. Sadece binalarımızı değil; en derinde, en korunaklı köşelerimize sakladığımız güvenimizi, huzurumuzu, o masum hayallerimizi de çaldı götürdü. Bir deprem değildi sadece; geleceğimize vurulan karanlık bir darbeydi. Planlar alt üst oldu. Sevdiğimiz nice can toprağa düştü. Yüreklerimizde açılan yara, şehrin yıkıntılarından daha büyüktü.

Ama Malatya yaşıyor!

İşte en büyük mucize bu: Hayat, inatla, dirençle devam ediyor. Kayısı bahçelerinin dirençli kökleri gibi, bizim ruhumuz da toprağa sımsıkı tutunuyor. Kerpiç evlerimizin sıcaklığı belki azaldı, ama komşu elinin sıcaklığı hiç bu kadar yakıcı olmamıştı. Enkazdan çıkan bir fotoğraf, kurtarılan bir can, paylaşılan bir somun ekmek... Bunlar, yıkıntıların arasından fışkıran umudun filizleri. Fırat'ın kızıl toprakları, alın terimiz ve gözyaşlarımızla yeniden yoğruluyor.

Ve ben, bu şehrin evladı, yürekten inanıyorum ki:

Malatya ayağa kalkacak! Belki yaralar taze, acılar derin. Belki göç etmek zorunda kalan yürekler hâlâ sıla hasretiyle yanıyor. Ama bakın o ufka! İnşaat sesleri, yeni temellerin atılışının müjdecisi. Çocukların okul bahçelerindeki koşuşturması, geleceğe dair en saf umudun ta kendisi. Kayısı çiçekleri, her bahar olduğu gibi, yine pembeye boyayacak ovayı. Sütlü Minare, her zamanki gibi dimdik, şehrin yeniden doğuşuna şahitlik edecek.

O gün gelecek! Gidenler, bu toprakların çağrısına dayanamayacak. Öz vatanın kokusu, sıla hasretinin ateşi, yeniden filizlenen umudun cazibesi onları geri çağıracak. Çünkü Malatya sadece taştan, topraktan değil; birbirine kenetlenmiş yüreklerden, tükenmeyen bir mücadele ruhundan ve ölmez bir inançtan ibarettir.

Yıkıldık, evet. Ağladık, evet. Kaybettik, evet. Ama asla yenilmedik! Bu şehir, tarihin her sayfasında dimdik durdu. Şimdi de küllerinden, daha güçlü, daha güzel, daha Malatyalı bir şekilde doğacak. Umutlarımız çalındı, ama biz yenilerini, daha büyüklerini, daha güzellerini yeşerteceğiz. Çünkü burası Malatya. Çünkü biz, Fırat'ın cesur çocuklarıyız. Ve inanın, güneş bu ovada yeniden, her zamankinden daha parlak doğacak. Bekleyin ve görün! 

Malatya, kendi destanını yeniden yazıyor!

SERAP KARLIDAĞ

 GAZETECİ YAZAR